Gnostycyzm
Gnostyczny świat. Gnostycyzm (od greckiego słowa gnôsis oznaczającego „poznanie” lub „wgląd”) to nazwa nadana luźno zorganizowanemu ruchowi religijnemu i filozoficznemu. Ruch ten rozkwitł w pierwszym i drugim wieku naszej ery. Dokładne pochodzenie tej szkoły myślenia nie może być prześledzone. Ale możliwe jest zlokalizowanie wpływów lub źródeł już w II i I wieku p.n.e.. Wpływów takich jak wczesne traktaty Corpus Hermeticum, żydowskie pisma apokaliptyczne, a zwłaszcza filozofia platońska i same Pisma Hebrajskie.
Istnieje duże zróżnicowanie natury różnych sekt i nauczycieli gnostyckich. Pewne podstawowe elementy służą do łączenia tych grup razem pod luźną nazwą „gnostycyzmu” lub „gnozy”. Według gnostyków ten świat, materialny kosmos, jest wynikiem pierwotnego błędu ponadkosmicznej. W najwyższym stopniu boskiej istoty, zwykle nazywanej Sofią (Mądrością) lub po prostu Logosem. Istota ta jest opisana jako ostateczna emanacja boskiej hierarchii, zwanej Plêrômalub „Pełnia”, na czele której znajduje się najwyższy Bóg, Jedyny poza Bytem.
Gnostyczny Świat
Błąd Zofii, który zwykle utożsamia się z lekkomyślnym pragnieniem poznania transcendentnego Boga, prowadzi do hipostazji. Do Hipostazji jej pragnienia w postaci na wpół boskiej i zasadniczo nieświadomej istoty znanej jako Demiurg (gr. dêmiourgos), „rzemieślnik” lub Ialdabaoth. Jest On odpowiedzialny za powstanie materialnego kosmosu. Ten rzemieślniczy akt jest w rzeczywistości imitacją królestwa Pleromy. Ale Demiurg nie zna tego i pysznie deklaruje się jako jedyny istniejący Bóg. W tym momencie rozpoczyna się gnostycka, rewizyjna krytyka Pism Hebrajskich. A także ogólne odrzucenie tego świata jako produktu błędu i ignorancji. A także postulowanie wyższego świata, do którego dusza ludzka w końcu powróci.
Gnostycyzm wciąż cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Szkoły gnostyckie przyciągają wielu adeptów poznania również tego co ukryte. Natomiast pisma gnostyckie cały czas wnoszą coś nowego i z nowej perspektywy opisują aspekty otaczającego nas świata.