Magia i religia w starożytnym Egipcie. W starożytnym Egipcie kapłani świątynni troszczyli się o swoje bóstwo oraz zapewnienie wzajemności między tym bogiem a ludem. Dlatego kapłani lub kapłanki nie wzywali Heki (bóg magii) bezpośrednio, ponieważ był on już obecny w mocy bóstwa, któremu służyli.
W swojej roli obrońców wiary mieli także być w stanie pokazać moc swojego boga przeciwko siłom jakiegokolwiek innego narodu. Słynny przykład tego podaje biblijna Księga Wyjścia (7: 10-12), kiedy Mojżesz i Aaron konfrontują się z egipskimi „mędrcami i czarownikami”.
Kapłan był pośrednikiem między bogami a ludem, ale w życiu codziennym jednostki mogły obcować z bogami poprzez własne, prywatne praktyki. Bez względu na inne obowiązki kapłana, jak wskazuje Assman, jego pierwszorzędne znaczenie miało nadawanie ludziom znaczenia teologicznego poprzez mitologiczne narracje. Mogli oferować radę lub oferować dobra materialne, ale w przypadku choroby, urazu lub choroby psychicznej, konsultowano się z innym specjalistą: lekarzem.
Magia w życiu codziennym
Istotna role w starożytnym Egipcie pełniły mądre kobiety. Potrafiły przewidzieć przyszłość i odgrywały kluczową rolę w uzdrawianiu. Egiptolog Rosalie David zauważa, że „tacy widzący mogli być regularnym aspektem praktycznej religii w Nowym Królestwie, a być może nawet we wcześniejszych czasach”. Widzący mogliby pomóc kobietom w poczęciu, interpretowaniu snów i przepisywaniu ziołowych środków na choroby. Chociaż większość Egipcjan była analfabetami, wydaje się, że niektórzy – jak widzący – potrafili zapamiętać odczytywane im zaklęcia do późniejszego wykorzystania.
Magia i religia w starożytnym Egipcie
Egipcjanie ze wszystkich warstw społecznych, od króla po chłopa, wierzyli w magię i polegali na niej w swoim codziennym życiu. Dowodzą tego liczne amulety i talizmany znalezione podczas wykopalisk. Także napisy na obeliskach, pomnikach, pałacach i świątyniach. Rosalie David wyjaśnia, że „magia została przekazana ludzkości przez bogów jako środek samoobrony, a król lub magowie, którzy skutecznie wcielili się w rolę bogów, mogli z niej korzystać”. Kiedy jednak król, mag lub lekarz był niedostępny, zwykli ludzie odprawiali własne rytuały.
Uroki i zaklęcia były używane do zwiększania płodności, szczęścia w biznesie, poprawy zdrowia, a także do przeklinania wroga. Imię było uważane za tożsamość, ale Egipcjanie wierzyli, że każdy ma również tajne imię (ren), które zna tylko dana osoba i bogowie. Odkrycie swojego sekretnego imienia oznaczało zdobycie nad nimi władzy.